“We zijn meer dan taalmaatjes , eigenlijk vriendinnen,” zegt Habibe Bilyal (links op de foto), taalmaatje van Yvette ten Kate (rechts op de foto). Die zin komt er vloeiend uit en dat terwijl Habibe nog een jaar geleden, toen ze elkaar net kenden, bij iedere twee woorden hulp moest zoeken in een zelf meegebracht woordenboek. Hoe komt het dat ze zó vooruitgegaan is met haar Nederlands en wat maakt hun contact zo goed? Dat probeert Bertie Fokkelman van SamenSpraak Den Haag te achterhalen tijdens een interview bij Habibe thuis.
“Taal is een barrière voor alles.”
Dat Habibe goed kan studeren staat vast. In haar geboorteland Bulgarije deed ze een universitaire opleiding pedagogiek en daarnaast studeerde ze voor accountant. Hier in Nederland wil ze zich zo goed mogelijk uiten en dat is moeilijk voor iemand die perfectie hoog in het vaandel heeft staan. Dat maakt haar onzeker, maar ook vastbesloten om het Nederlands goed te leren. Want “Taal is een barrière voor alles. Goed spreken is vrijheid. Dan kun je gaan werken en een sociaal leven opbouwen.” aldus Habibe.
Woordinjecties
Nadat ze voor de inburgeringscursus op A2-niveau was geslaagd begon ze aan B1 en gaf ze zich op bij SamenSpraak waar Yvette haar taalcoach werd. Een schot in de roos, want Yvette, die in haar professionele leven altijd opvoedkundig is bezig geweest, onder andere als bibliothecaresse, gaf haar meteen een woordinjectie door op alle gebruiksvoorwerpen in de huiskamer de Nederlandse woorden te plakken, zoals: lapje stof (dat hadden ze net samen op de markt gekocht) knoop, garen etc. Ook tijdens ons gesprek legt Yvette legt enkele woorden duidelijk uit.
Zoektocht naar een vrijwilligersbaan
SamenSpraak ziet Habibe als haar eerste grote stap. De tweede was de zoektocht naar een vrijwilligersbaan. Met Yvette bezocht ze de Vrijwilligersparade van de gemeente waar ze een baantje vond in de catering van een instelling voor gehandicaptenzorg. Naast koffie en thee schenken heeft ze daar de gelegenheid om veel met patiënten te praten . Aanvankelijk was Habibe zenuwachtig om te gaan werken, maar na twee maanden voelt ze zich nu een stuk zekerder en noemt haar baan zelfs interessant.
Wens: zelf met de trein reizen
Aan haar kant voelde Yvette zich bij het eerste contact even onzeker als Habibe, want “je weet niet wie je gaat ontmoeten.” Bij de intake had ze gekozen voor een vrouw want het leek haar dat je dan gemakkelijker dingen kon delen. En over dingen delen gesproken, dat dóén ze! Ze zien elkaar eens in de week maar trekken er dan een volle dag voor uit waarin ze gaan fietsen (bijvoorbeeld naar Hoek van Holland!), wandelen (in Madesteijn), naar de markt, winkelen (in de Rijswijkse Bogaard of in de stad) koffie drinken, naar de bibliotheek of een museum. Ze zijn geregelde bezoekers van het Samenspraak Café waar het voor Habibe een openbaring was te ontdekken dat andere anderstaligen evenveel moeite hadden met het Nederlands als zij. Ze waren zelfs al een keer bij SamenZang dat Yvette roemt vanwege de professionele opzet en ademtechnieken die ze er leert en Habibe vanwege de nieuwe woorden die ze er tegenkomt. Een wens van Habibe is om een keer met de trein te reizen, naar Gouda bijvoorbeeld, want daar is het tot nu toe niet van gekomen. Overigens, delen Habibe en Yvette niet alleen de leuke dingen: toen Habibe voor een kleine ingreep naar het ziekenhuis moest was Yvette erbij.
Leren van elkaar
“Ik heb het gewoon met Habibe getroffen,” zegt Yvette. Ze geniet niet alleen van de uitjes maar leerde ook hoe het er in Bulgarije aan toe gaat. Dat er een andere levenswijze is en de mensen elkaar meer steunen. Op een film zag ze hoe mooi dit land is en begreep ze Habibes heimwee naar de natuur. Echt gemeenschappelijke hobby’s hebben ze eigenlijk niet, behalve praten over kinderopvoeding. Maar ook hierin hebben ze elkaar helemaal gevonden want beiden hebben een brede belangstelling, zoals dansen, schilderkunst en sport, en willen zich niet tot één terrein beperken .
Tip: “Ga eropuit samen!”
Tips voor de andere taalmaatjes? “Ga eropuit” zeggen ze beiden “en leer van elkaars wereld. Door een positieve inzet houd je hier een warm contact en zelfs vriendschap aan over.” Is dat geen mooie zin om te besluiten?
Auteur: Bertie Fokkelman van SamenSpraak Den Haag